Hallo luitjes,
Hier zijn wij weer met een kleine update over hoe het ons vergaat hier down-under. Op dindag 24 januari is Claudio naar Hobart, Tasmanie gevlogen waar hij is opgehaald door Huub, een Nederlandse arts die hier een aantal jaar heeft gewerkt. Hij heeft ons eerst het kleine Hyundaitje verkocht en nu ook de grote 4x4. Hij is met de grote bak nog een keer met zijn familie door Tasmanie gereden. Claudio heeft daar de auto overgenomen, en is vervolgens met de 4x4 op de ferry naar Melbourne gevaren.
Op vrijdag ben ik na mijn werk naar Melbourne gevlogen, en heb ik onze landcruiser voor het eerst in levende lijven mogen aanschouwen.... nou ja, levend. Claudio is mij op het vliegveld op komen halen, en net toen wij wilde wegrijden, deed de auto het niet meer!! Wat was er aan de hand? benzine op, en dat met 2 tanks van gezamenlijk 200 liter benzine!! Onze auto is ook op alles voorbereid, zoals een jerrycan voor dit soort momenten. Het is alleen jammer dat wij nog geen gereedschap bij ons hadden om de jerrycan los te krijgen. Gelukkig was er om de hoek een benzinestation, waar wij een jerrycan konden kopen, met 5 liter benzine erin om ons dat kleine stukje om de hoek te krijgen.
Wat bleek nou, was Claudio vergeten om de start onderbreker in te duwen waardoor de auto na 10 seconden ermee ophoudt!! Dat hele gedoe met benzine halen was helemaal niet nodig geweest.
Nadat wij zo'n 20 minuten voor een gesloten deur hebben gestaan van het hotel waar wij zouden slapen (de nachtreceptie beantwoordde de telefoon niet) hebben wij een nachtje in een shabby hotel geslapen waarvan wij vermoeden dat het "on the wrong side of town" was. Daar 's ochtends vroeg vertrokken naar de markt van Melbourne. En ja, het regent daar ook!
De volgende ochtend zijn wij richting Adelaide gereden, het is zo'n 750 km, en wij dachten dat wel makkelijk te doen in 2 dagen. Mooi niet. Die grote bak van 2700 kg, rijdt natuurlijk niet zo hard, en wij zijn weer als een stel Japanse toeristen de auto uit en in gerend en veel te veel foto's gemaakt.
De mooiste plek waar we zijn geweest is Mount Gambier. Een krater in een vulkaan, beroemd om z'n hemelsblauwe water, waarvan we het bewijs hebben bijgevoegd. En het vreemde is dat datzelfde water in de winter grijs wordt, om in de zomer (hier van december-maart) weer volledig blauw te worden. Jammer dat het onafgebroken regende... We gaan zeker terug om mooiere foto's te maken. Mt. Gambier ligt hier maar zo'n 486 km vandaan.
De volgende plaats die we tijdens onze minitour aandeden was Kingston (nee, niet die in Jamaica).
Het is (wereld) beroemd om zijn kreeft. Wij zijn er natuurlijk gestopt om er eentje te proeven. Om je een idee te geven van de grootte van de kreeft: Ze adverteren met een beest van 17 meter, maar op je bord is ie een stuk kleiner... Na het avondeten zijn we richting Adelaide vertrokken, maar na een kilometer of 20 in de middle of nowhere: een lekke band... Konden we mooi met de krik oefenen. Er stopte een auto met een paar aardige jongens om ons even een handje te helpen. Met hun krik de auto een stukje kunnen optillen om onze krik te kunnen gebruiken. Prima reservespullen bij deze 4x4 gekregen:
maar liefst 2 reservebanden waar we uit konden kiezen! Enfin, drie kwartier later waren we weer onderweg om de laatste 200 km af te leggen. Uiteindelijk waren we op zondagavond om 23.00 thuis. Kortom, een minivakantie vol spanning, plezier en avontuur. We kunnen niet wachten tot we een tripje naar Flinder Ranges (vanuit Adelaide pal noord) kunnen maken.
We houden jullie op de hoogte!
Liefs, Bryony & Claudio
Hier zijn wij weer met een kleine update over hoe het ons vergaat hier down-under. Op dindag 24 januari is Claudio naar Hobart, Tasmanie gevlogen waar hij is opgehaald door Huub, een Nederlandse arts die hier een aantal jaar heeft gewerkt. Hij heeft ons eerst het kleine Hyundaitje verkocht en nu ook de grote 4x4. Hij is met de grote bak nog een keer met zijn familie door Tasmanie gereden. Claudio heeft daar de auto overgenomen, en is vervolgens met de 4x4 op de ferry naar Melbourne gevaren.
Op vrijdag ben ik na mijn werk naar Melbourne gevlogen, en heb ik onze landcruiser voor het eerst in levende lijven mogen aanschouwen.... nou ja, levend. Claudio is mij op het vliegveld op komen halen, en net toen wij wilde wegrijden, deed de auto het niet meer!! Wat was er aan de hand? benzine op, en dat met 2 tanks van gezamenlijk 200 liter benzine!! Onze auto is ook op alles voorbereid, zoals een jerrycan voor dit soort momenten. Het is alleen jammer dat wij nog geen gereedschap bij ons hadden om de jerrycan los te krijgen. Gelukkig was er om de hoek een benzinestation, waar wij een jerrycan konden kopen, met 5 liter benzine erin om ons dat kleine stukje om de hoek te krijgen. 
Wat bleek nou, was Claudio vergeten om de start onderbreker in te duwen waardoor de auto na 10 seconden ermee ophoudt!! Dat hele gedoe met benzine halen was helemaal niet nodig geweest.
Nadat wij zo'n 20 minuten voor een gesloten deur hebben gestaan van het hotel waar wij zouden slapen (de nachtreceptie beantwoordde de telefoon niet) hebben wij een nachtje in een shabby hotel geslapen waarvan wij vermoeden dat het "on the wrong side of town" was. Daar 's ochtends vroeg vertrokken naar de markt van Melbourne. En ja, het regent daar ook!
De volgende ochtend zijn wij richting Adelaide gereden, het is zo'n 750 km, en wij dachten dat wel makkelijk te doen in 2 dagen. Mooi niet. Die grote bak van 2700 kg, rijdt natuurlijk niet zo hard, en wij zijn weer als een stel Japanse toeristen de auto uit en in gerend en veel te veel foto's gemaakt. 
De mooiste plek waar we zijn geweest is Mount Gambier. Een krater in een vulkaan, beroemd om z'n hemelsblauwe water, waarvan we het bewijs hebben bijgevoegd. En het vreemde is dat datzelfde water in de winter grijs wordt, om in de zomer (hier van december-maart) weer volledig blauw te worden. Jammer dat het onafgebroken regende... We gaan zeker terug om mooiere foto's te maken. Mt. Gambier ligt hier maar zo'n 486 km vandaan.
De volgende plaats die we tijdens onze minitour aandeden was Kingston (nee, niet die in Jamaica). 
Het is (wereld) beroemd om zijn kreeft. Wij zijn er natuurlijk gestopt om er eentje te proeven. Om je een idee te geven van de grootte van de kreeft: Ze adverteren met een beest van 17 meter, maar op je bord is ie een stuk kleiner... Na het avondeten zijn we richting Adelaide vertrokken, maar na een kilometer of 20 in de middle of nowhere: een lekke band... Konden we mooi met de krik oefenen. Er stopte een auto met een paar aardige jongens om ons even een handje te helpen. Met hun krik de auto een stukje kunnen optillen om onze krik te kunnen gebruiken. Prima reservespullen bij deze 4x4 gekregen:
maar liefst 2 reservebanden waar we uit konden kiezen! Enfin, drie kwartier later waren we weer onderweg om de laatste 200 km af te leggen. Uiteindelijk waren we op zondagavond om 23.00 thuis. Kortom, een minivakantie vol spanning, plezier en avontuur. We kunnen niet wachten tot we een tripje naar Flinder Ranges (vanuit Adelaide pal noord) kunnen maken.
We houden jullie op de hoogte!
Liefs, Bryony & Claudio
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten